حضرت امام(ره) از ابتدای شروع نهضت، مکررا اظهار می داشتند که جامعه اسلامی باید به آن جایی برسد که همه خود را در قبال حضرت حق و خلق خدا مسؤول بدانند و چنان نباشد که کسی به واسطه دوستی، دارایی، توانایی و... بخواهد از زیر بار وظایف شرعی اش شانه خالی کند.«این یک سفارش عمومی است که پیش من اهمیت دارد و باید عرض بکنم به همه، به همه قشرهای ملت باید عرض بکنم، با کمال دقت توجه کنید که یک قدم خلاف اسلام [در مملکت [نباشد».12این اصل کلی، اول از همه شامل مسؤولین مملکتی، روحانیان، افراد ذی نفوذ و مراتب بعدی شامل تمامی آحاد مردم می شود و چنان نیست که «مقام» و یا «قدرت» کسی را معاف کرده یا تخصیص بزند، بلکه بر عکس، مسؤولیت فرد را زیادتر می کند:«با کمال دقت ملاحظه کنید که کسانی...به عنوان اسلام، به عنوان مسلمین، به عنوان معممین، یک قدم خلاف برندارند... این در نظر من ا

توجه به اصل مهم تحقق عینی ارزش های الهی در جامعه، نه تنها امام(ره) را از پرداختن به مسائل معیشتی مردم باز نمی داشت، بلکه موجب آن شد تا ایشان با رویکردی تازه به این مهم نگاه کرده و «آرمان تأسیس اقتصاد اسلامی» در ایران را طرح نمایند. بر این اساس است که امام(ره) اقتصاد اسلامی را چیزی متفاوت با «سرمایه داری» و «سوسیالیسم»17 معرّفی کرده و از اندیشمندان و علمای اسلام می خواهند تا هر چه سریع تر و بهتر روش، اصول و ماهیت «اقتصاد اسلامی» را تدوین و تشریح نمایند.18 با این حال آن چه که بدیهی می نماید، بنای اقتصاد اسلامی بر پایه «عدالت» استوار است و تحقق «عدالت اقتصادی» مهم ترین جزء چنین آرمان بلندی است.

که در پست های بعدی بررسی می کنیم...... 

 کتابخانه تبیان 


در نظر امام «دولت مزاحم» نمی تواند یک نمونه خوب از حکومت اسلامی به حساب آید، چرا که حکمت جعل دولت رفع حوائج ـ دنیایی و اخروی ـ مردم است، لذا یک دولت اسلامی آرمانی آن است که برای مردم ایجاد زحمت نکند، بلکه با ارائه خدمات لازم، رضایت آنها را جلب نماید:

«ایجاد زحمت برای مردم و مخالف وظیفه عمل کردن حرام و خدای نخواسته گاهی موجب غضب الهی می شود... بنابراین حقیقت ملموس باید کوشش در جلب نظر ملّت [نمود]».4

به همین منظور است که امام(ره) ایجاد یک رابطه صمیمی بین دولت و مردم،5 عدم بهانه جویی و نپرداختن به کاغذبازی6 را جلوه های عملی از این وضعیّت آرمانی مورد تأکید قرار می دهند.

 کتابخانه تبیان 

 

    «حکومت اسلامی» بنابر نصّ الهی، خود را موظّف می داند که از مظلوم حمایت کرده و بر ظالم بتازد و به نفی عملی کاربرد«پول» و «قدرت» در تعیین سیاست های اجرایی نظام بپردازد. لذا می بینیم که ایشان با صراحت تمام می فرمایند:«بحمدالله امروز همه دست اندرکارهایمان کاخ نشین نیستند. دولت ما یک دولت کاخ نشین نیست. آن روزی که دولت ما توجه به کاخ پیدا کرد، آن روز است که باید ما فاتحه دولت و ملت را بخوانیم... خدا نیاورد آن روزی را که سیاست ما و سیاست مسؤولین کشور ما پشت کردن به دفاع از محرومین و رو آوردن به حمایت از سرمایه داری گردد و اغنیا و ثروتمندان از اعتبار و عنایت بیشتری برخوردار بشوند. معاذالله که این با سیره و روش انبیاء و امیرالمؤمنین و ائمه معصومین ـ علیهم السلام ـ سازگار نیست».2تأکید حضرت امام(ره) بر جایگاه رفیع ملت سخت کوش ایر

اول ـ تأسیس جمهوری اسلامی

«جمهوری اسلامی» در دیدگاه امام خمینی(ره) تعریف و ویژگی های خاصی دارد که از همان ابتدا مورد تأکید امام(ره) بود.

«حکومت اسلامی حکومتی است بر پایه قوانین اسلامی. در حکومت اسلامی استقلال کامل حفظ می شود، ما خواستار جمهوری اسلامی می باشیم، جمهوری فرم و شکل حکومت را تشکیل می دهد و اسلامی یعنی محتوای آن فرم، که قوانین الهی است».1

لذا اعتبار جمهوری اسلامی به «پیاده کردن احکام الهی» و «احقاق حقوق مستضعفان» است و این که سیره عملی «حضرت رسول(ص)» و «امیرالمؤمنین(ع)» را فراروی قرار داده، سعی در تحقّق عملی آنها در عصر حاضر بنماید

 کتابخانه تبیان 

.

 

X